hüseyin gazi

• şu anda ofis penceremden güneşin altında parıl parıl görüntüsünü izlediğim, ankara dağı.
  
  kar yağdığı zaman görüntüsü enfestir, adeta everest gibi gelir insana.
  
  geçmiş keyifli günleri hatırlatır, her pazar banliyo treniyle gidip salına salına yürümeler, muhabbetler, kaya tırmanan eski dostların görüntüleri gelir, kayalardan gelen şıkır şıkır malzeme seslerinin kulaklara süzülüşü anımsanır, peksimet önünde hazırlanan çayın kokusu sıcaktan kavrulmuş otların kokusuna karışır dimağda.
  
  hay allah, aşık olmak özlenir bir de, nereden çıktı şimdi bu!