solino

• fatih akının ekürisi moritz bleibtreunün kompleksli ve kıskanç bir ağabeyi başarıyla oynadığı, beni derinden etkilemiş, yirmi ikinci uluslararası istanbul film festivali dahilinde izlediğim film. fatih akın kendisi almanyada yaşayan bir türk olarak duvara karşıda kimliğinden emin olamayan yabancı uyruklu alman insanını incelemişti. bu filmdede benzer bir şekilde ülkelerinden iş için göç etmek durumunda kalan bir aile ve bu aile mensuplarının yeni hayat alanlarındaki gelişim ve değişimlerini incelemektedir.
  
  italyaya olan özel ilgimden dolayı ayrı bir sempati duyduğum bu filmde, mekanlar özenle seçilmiş ve fatih akının sinematografik bakış açısını çok güzel yansıtıyor. hikayenin geçtiği zaman da gençler için heyecan verici zamanlara denk düşmekle beraber -filmin ana karakterleri iki kardeş 70li yıllarda üniversite çağındalar- birçok olayı yüzeysel almasına rağmen, yönetmen kesinlikle o deviri seyirciye şık bir biçimde yansıtabilmekte.
  
  güneşli bir istanbul gününde, kadıköyün güzide sineması rexxte bir öğlen vakit izledindiğinde gerçekten tadı damağınızda kalabilecek bir film solino. özellikle kız arkadaşınızla iki güzel gün geçirmiş ve akabininde filme gitmiş, ve öss illetinden kendinizi bu film ile biraz olsun sıyırabilmişseniz, tadına doyum olmaz bir film olur kendisi.