tükenmez

• bursa'nın (bkz: uluabat gölü) kıyısındaki (bkz: gölyazı) köyünden olup çoğunlukta bursa içindeki küçük evinde yaşayan bir hacı teyzemiz vardı. ne zaman köyüne gitse, dönüşünde bize gelir ve gelirken de gerçekten ekşi ama bir o kadar lezzetli bir ekmek yanında bu içecekten getirirdi. elma ve ayva kabuklarından kendi yapardı. azaldıkça üzerine su eklerdi ve bir kaç gün bekleyince yeni yapılmış gibi tadı olurdu. "hacı teyze bu ne?" diye sorunca "tükenmez diyoz evladım" derdi. onun için benim aklımda "tükenmez" denilen şey elma ve ayva gibi meyvelerle bir şekilde fermantasyon işlemine tabi tutularak yapılan, yemeklerin yanında hoşaf veya komposto gibi giden bu içecektir. alkollü içki desem içki gibi değildi, kafa yapmazdı bizimki. hoşaf veya komposto desem öyle de değildi tadı. biraz sirke muamelesi yapasım gelirdi ama o kadar keskin de değildi. severdim. hacı teyzemizin vefatından sonra ne o tükenmezi ne de ekşi ekmeğini aynı tadıyla bulabildim.