giotto di bondone

• giotto yaşamı ve doğayı görmenin yeni bir yolunu sergiler, iki boyutlu ortaçağ minyatürlerinin kontrastını; o, resimlerine üç boyut verir ve artık insanların ve hayvanların ifadelerinde ve bizde uyandırdıklarında, ilgi, merhamet ya da keder, coşku gibi belirli insan duygulanımlarını görürüz.
  
  ortaçağ kiliselerinin daha önceki, iki boyutlu mozaiklerinde, bunları görmek için bir insan gerekmediğini hissederiz - mozaikler kendi ilişkilerini tanrıyla kurmuşlardır. oysa ki giotto'da resme "bakmakta olan" bir insan gerekir; ve insan resme ilişkin duruşunu bir "birey" olarak almalıdır.
  
  böylece rönesans'ta merkezileşecek olan yeni hümanizm ve doğayla yepyeni ilişki burada doğmuştur. rönesans'ın kendisinden yüz yıl önce.