8 entry daha
  • halid ziya'nın en beğendiğim romanıdır, yazarın da en beğendiği romanı budur... eser; mai ve siyah, aşk-ı memnu romanlarının gölgesinde kalmış maalesef, hak ettiği değeri görememiştir. ama popüler olmaması da iyi aslında... hayat hakkında yazılmış mükemmel bir roman... en sevdiğim romanlardan biridir. halid ziya, hayatını küçük yaşta kaybeden kızı güzin'nin yaşamından yola çıkarak bu eseri yazmıştır.

    alıntılar:

    leyla:"anneni seviyo, be babacı seviyo, abacı seviyo, episini seviyo..."
    vedide:"ah! sen hepsini mi seviyorsun? anneni, beybabacığını, ablacığını, hepsini mi seviyorsun? bu mini mini yürek herkes için bir şeyler mi duyuyor?"

    "yine görüşürüz... demişti. mademki hayat böyleydi, mademki bu neticesiz bir rüyadan başka bir şey olamazdı, mademki rüyalar hep böyle kalmaya mahkumdu, tekrar görmekten, tekrar zehirlenmekten ne çıkardı."

    leyla (nine kadın) ve vedide sizi hiç unutmayacağım...
17 entry daha
hesabın var mı? giriş yap