sandor petofi

• macar kurtulus savasi'nda ruslara karsi savasirken olmus sair. 1823-1849 yillari arasinda yasamis.
  
  ''bir düşünce bana acı veriyor'' siiri:
  
  bir düşünce bana acı veriyor:
  yatakta, yastıkların arasında ölmek.
  gizli bir böcek dişinin kemirdiği
  bir çiçek gibi yavaş yavaş solmak...
  boş bir odada bırakılmış
  bir mum gibi sessiz sedasız sönmek...
  böyle bir ölüm verme tanrım,
  bana böyle bir ölüm verme,
  yıldırımın vurup geçtiği,
  yahut fırtınanın kökünden söktüğü
  bir ağaç olayım.
  
  yeri göğü sarsan gök gürültüsünün
  tepeden vadiye yuvarladığı bir kaya olayım...
  bir gün bütün esir milletler
  boyunduruktan usanarak ortaya atılınca,
  kızarmış yüzlerle, al bayraklarla,
  bayraklarında ''dünya özgürlüğü'' parolasıyla;
  bunu haykırsınlar,
  haykırsınlar, doğudan batıya kadar
  istibdat onlarla çarpışsın...
  işte ben orada öleyim,
  o savaş alanında.
  genç kanım yüreğimden orada aksın,
  dudaklarımda sevinç dolu son sözüm çınlarken
  onu çelik şakırtıları,
  boru sesleri, top gürültüleri yutsun.
  soluyan küheylânlar kazanılmış zafere doğru dört nala koşarak
  cesedimi çiğneyip geçsinler.
  işte beni orada bıraksınlar, çiğneneyim.
  dağılmış kemiklerimi orada bir araya toplasınlar...
  yarın büyük bir gömme töreni gelince,
  orada vakur ve ağır yas müziği ile
  ve kara tüllerle sarılı bayraklarla
  kahramanları müşterek bir mezara koysunlar;
  onlar ki, ey dünya özgürlüğü, senin uğrunda öldüler.
  
  özgürlük ve sevmek,
  bu ikisi gerek bana!
  aşkım için, yaşamım
  feda olsun,
  özgürlük uğruna aşkım!