trabzon santa maria kilisesi papazının öldürülmesi

• dinler buluşmasının sayısız örneklerini vermiş olan anadolu topraklarında yaşanmış olan bir utanç kaynağı. bir dini inanışın temsilcisinin kurşunlanarak öldürülmesi, fikir teatilerinin bu ülkede ne denli boşa yapıldığını, islami hoşgörü adı altında vücut verdiğimiz papatya duyguların ne çabuk söndüğünün işaretidir. işsiz güçsüz sokaklarda avare dolaşan türk gençliğinin "misyoner oğlum bunlar, bizi hıristiyan yapacaklar anamzı bacımızı sikecekler" desturuyla doldurulmasının tipik bir örneği olarak yorumluyorum bu acı olayı.
  
  zaman geçtikçe olayın arkasında daha gaip bağlantılar çıkacağı muhakkak, ama bir gerçek var ki son yıllarda bu ülkede kendine aydın diyen, aydınlatıcı diyen bir kesim diğer i,nançlara sahip insanların çok üstüne gitti. tv kanallarına çıkan o pek meşhur din alimleri, üstlerine vazife olmamasına rağmen diğer inançları iğdiş etti, eleştirdi. artık iş o noktaya gelmişti ki, bu memlekette yaşayan her gayrı müslim birer potansiyel misyoner, fakir müslümana vcısı olarak görülmeye başlandı...
  
  gelmiş olduğumuz bu vahim noktada, uzlaştıran anadoludan dini paranoyalarla beslenen andoluya dönüştüğümüz şu günlerde, ülke olarak sert bir tokat yeme zamanımız geldi. dedelerimizden öğrendiğimiz tasavvufi adalet, yerini namert kurşunlara bırakmaya başladı. o kurşun bir gün gelir bizim kör dimağımıza da saplanır...