• boyle odev vardir, ders vardir, proje vardir, i$ vardir, film festivali vardir, guzel konserler vardir, bulu$an arkada$lar vardir, opu$en sevgililer vardir, yazilacak tez vardir, toplanacak ev vardir, mama bekleyen kedi vardir, kahve isteyen bunye vardir, vardir da vardir anasini satiym ama sizde yapacak motivasyonun m'si yoktur, yataktan kalkip oylece ekran ba$ina oturursunuz, hicbir $ey yapmayarak. boyle nasi desem, hicbi$ey. i$te o zaman gelir bu.
  • arayan olursa "napiyosun?" sorusuna "ya i$te ooooyle ders, tez, proje" mealinde bir yanit verdirtir.

    diyemezsiniz ski ta$$agi yaydim mal gibi diye.
  • "abi $imdi ben be$ikta$tayim bi i$im var, sonra kabalci'dan bi kitap almam lazim, sonra goru$elim mi, ak$ama da babylon'da konser varmi$ ona gidelim" diyen arkada$lari sniper'la vurma istegi dogurur. ya bi git.
  • mezun olunca da hissediliyormu$ minakoyim.

    mezunsunuz ya, ille gelecek planlarinizi hazirlami$, onunuzdeki on yilin kalkinma planlarini detaylariyla grafige dokmu$ olmaniz gerekiyor. allah belanizi versin emi.

    - ee okul bitti $imdi naapcan?
    + ee.. oee... (icinden: tatil mi diyim, hicbir $ey mi diyim ne diyim aminakodugum?)

    halbuki dogru cevap $oyle olur o gerzek bireyler icin:
    - ee okul bitti $imdi naapcan?
    + hemen yarin alti adet master programina, haftaya da harvard'da doktoraya ba$liyorum. gelecek ay microsoft'ta i$e girip on gun icinde terfi alarak bill gates ile tavla oyniycam. her $ey yolunda giderse seneye bugun peygamber, bir sonraki sene de tanri olmu$ olucam. sonra da ebenizi skicem orospu cocuklari!!!!(&*&('%)=+''%*!!
  • rezillik ya da suçluluk değil; egonun ''ben yokum buna rağmen dünya dönüyor! demek ki ben önemsizim'' hissiyatıyla kendi kendini içine ittiği sözde depresyondur.

    egonuzu yönetin, geçer.
  • bütün hafta hafta sonunu bekleyip, sonra da cumadan pazara evde oturduktan sonra pazar akşamına doğru başlayan duygu. en çok kış aylarında yaşanır.

    mesela şu olayla aynı anda başlar bu duygu;

    (bkz: kahvaltı yaparken havanın kararmaya başlaması)
  • bütün gün bilgisayar başındayım ama boş oturmuyorum, araştırma yapıyorum/bilgi topluyorum/iş arıyorum durumudur. bilgisayarın sesini kısıp facebook'ta video izlemekten bıktım be!
  • (bkz: bugün tezin için ne yaptın)
  • sabah 5'e kadar hiç - bir - şey yapılarak gecenin amına koyulduktan sonra öğlen 15 sularında uyanıldığında insanın içini kaplayan hissiyat bütünüdür. bu süre zarfında bol bol film izlenilir, götü boklu amerikan basketbol temalı filmde fakir öğrencilerin basketbol takımı maç kazandı diye gözler sulanmaya boğaz düğümlenmeye başlar. asıl olan başarısızlığınıza haykırış mıdır yoksa başarıya özlem midir onu bilmiyorum ama yaşadım oradan biliyorum..

    önemsemeyiniz gecicidir, bir şey sizi arkanızdan itecek ve tekrar eskisi gibi koşmaya keşke gün 25 saat olsun dediğiniz anlar geri gelecektir ümidinizi yitirmeyiniz.
  • cumartesi günleri hiçbir şey yapılmıyorsa bangır bangır gelir o suçluluk duygusu. iç ses "ders çalış, evi temizle, çamaşırlar bitti onları as, bulaşık yıka, markete git, banyo yap, üstüne başına bak, akşam 6da konser var, lan hepsini geçtim açlıktan gurulduyosun kalk iki yumurta kır" der ama hiçbir şey yapılmaz. oturduğun koltuğun yastığı çöker ama bi milim kımıldanmaz.

    pazar günleri iyidir ama. yine hiçbir şey yapılmaz çünkü o gün bir şey yapmama günüdür. suçluluk falan da hissedilmez. gavurlar tanrı bile bir gün dinlendi diyorlar bu duruma.
hesabın var mı? giriş yap