• benim gibi sur içinde doğup büyümüş * biriyseniz, sabah trafiğinde aracınızla veya taksiyle silivrikapısı'ndan çıkmaya çalışırken *veya yaya olarak arabaların aynalarına götünüzü sürte sürte geçerken, günde 10 kere düşünür hatta, "amk doğu romalıları şu sur kapılarını ikişer metre daha geniş yapsaydınız da bize de eziyet etmeseydiniz ibneler" diyerek adamları kalaylardınız. evet biz her sabah ve akşam sur kapılarından semtimize girmeğe ve çıkmağa çalışan kocamustafapaşalılar olarak başta surları inşa talimatı veren uluğ reisimiz imparator 2. theodosius'u, sonrasında inşa ve imarda emeği geçen tüm romalı dedelerimizin mütemadiyen kulaklarını çınlatıyoruz. çünkü heriflerin 1600 yıl önce yaptıkları surlar sebebiyle biz semtin dışına çıkarken her gün ıstırap çekiyoruz! size göre roma tarihte kaldı ama bizim gibi hala roma'nın içinde yaşayan insanlar da var. *
  • (bkz: hiç aklımdan çıkmıyor ki)
  • totti roma'da ne oynadı be, diyerek ara sıra düşündüğüm oluyor ama sayılır mı bilmem.
  • geçen gün bir entry vardı (bkz: #156757035) kabaca gün içinde kurduğumuz hayallerin zayıf yönlerimizi yansıttığına dair.

    roma imparatorluğu imgesi, modern erkeğin günümüz dünyasında tatmin bulamadığı güç, büyüklük ve mutlakiyet eksiğini dolduruyor bence. zamanının en güçlü devleti, herkesin inandığı, herkesin vatandaşı olmak istediği, olmadığı her yer karanlık olan roma… gittiği yere yol, su, elektrik öhöm eğitim, mimari edebiyat ve özgür sanatları götüren medeni roma… erkek halinle hasbelkader zamanında doğsan paterfamilias olarak aile bireylerini öldürme hakkı bile veren roma… (bkz: ius vitae necisque) erkek olma yetilerinin teletabi tinkivinki seviyesine düştüğü bu çağda başka kimi düşüneceksin? roma demek başarı demek, beceri demek, istikrar demek. kadınlar da roma gibi erkek arıyor ama etraf hep anadolu beylikleriyle dolu ajdhshs.

    bu da size kıyağım olsun dulkadiroğulları:
    https://youtube.com/…6ziodignzq&si=hc4unvfh50vb8mie
  • gerçekten haftada 3-4 kez düşünüyorum bunu ama bana kimse sormuyor
  • ankara ulus'ta yürümenin kasvetli bir yanı vardır. ben de soğuk havanın minibüslerden çıkan egzoz dumanı ve gürültüyle katmerlenerek daha da can sıktığı, cumhuriyetin bir şeyler deneyip sonra kanımca buradan bir bok olmaz diyerek çok da uğraşmadığını düşündüğüm o semte mümkün olduğunca yolumu düşürmemeye çalışırdım ankaradayken.

    minibüs değil metro, ulus değil sıhhiye veya akm gel gör ki bazı anlar olur oradan geçmen gerekir neyse böyle anlardan biri sanırım hızlı hızlı yürürken yolun solunda böyle roma tipi beyaz mermerden taşlar, antik duvarlar vs bir sit alanı gibi gittikçe ilgimi çekti sonra bir yazı gördüm augustus tapınağı yazıyor okudum ve ilk aklıma gelen roma imparatorluğunun kurucusu augustus ne sikime buraya tapınak yapmıştı ki hala arada bunu düşünüp kendimce cevap bulamamaktayım. (bkz: sözlükçülerin başından geçen doğaüstü olaylar)

    ya da doğru soru şu olabilir; ulus neden böyle bir izlenim bırakıyor insanlarda. hocalarımızdan biri gençken ulustaki gençlik parkının sevgililerin buluşma mekanı olduğundan bahsedip bir fotoğraf göstermişti ulusa dair inanamamıştık, şuan sevgiliyle gidilebilecek son mekan olmaya adaydır.
    velhasıl buradan roma imparatorluğunu yanlış yer seçimi için esefle kınıyorum.

    buranın antagonisti olaraksa hadrian kapısını önererek o ne güzel kapı o ne güzel şehirdir diyorum.
  • son zamanlarda ortalıkta dönen geyik, trend olmuş bir söylentiye göre, bunu erkekler yapıyormuş. antik roma toplumunun yükselmesi ve imparatorluğa dönüşüp, döneminin ebesini sikip, ardından olaysız(!) dağılması ile erkeklerin bilinçaltı maskuleniteleri arasında endişe duyabilecekleri paralellikler var sanırım*, bundan dolayı..

    ama erkeklerle sınırlandırılmasına katılmıyorum. bu moda akımı görmeden önce de romalı atalarımı sık sık düşünüyordum. roma imparatorluğu'nun günümüz dünyasından bu kadar farklı ama aynı zamanda bu kadar benzer olması beni büyülüyor beybiler. roma imparatorluğu'nu yad etmediğim, insanlara "sayın romalılar ve capua halkı" demediğim bir günü hatırlamıyorum.*

    cerrahpaşa'da okurken romalıların inşa ettiği bir şeye rastlamadan dışarı çıkmak neredeyse imkansızdı. 6 sene boyunca, tarihi cerrahpaşa fırını'nın önünden yürüyerek okula giderken, -şu an fırına yapışık-, 1600 yıldır orada durmakta olan caaanım arcadius sütunu'na ilk kimin avrat taşı dediğini, üzerinde atılarak öldürülen talihsiz imparator aleksios'u düşünmemek mümkün mü ki? mesela liseme gitmek için yıllarca her gün bir roma köprüsünün üzerinden yürüdüm. arabamın bir tekeri küüüüt diye bir çukura girdiğinde "ulan adamlar 2000 sene önce yol yapmış hala kullanılır durumda, belediyenin 15 gün evvel döktüğü asfalt delik deşik. sizin yapacağınız işi sikeyim." derken vs vs. hatta birçok entrimde de (bkz: #150945077) (bkz: #137543676) kendilerini saygıyla anmışımdır. yani ilk olarak aklıma gelenler bunlar, günlük hayatımızın bir parçası olanlar. genel olarak romalı atalarımızın siyasi kurnazlıklarını vs uygulamaya devam ederken; toplumsal öngörülerini, estetik kaygılarını kaybettiğimizi düşünüyorum.

    asıl soru şu: bu adamların hala hayret uyandıran sanat ve mühendislik eserleri ile dolu bu coğrafyada yaşayıp da her gün roma imparatorluğu'nu düşünmeyen bu insanlar kimlerdir? mal mı bunlar? bu nasıl bir duyarsızlıktır? nasıl bir aymazlıktır?

    roma imparatorluğu'nu yad etmeyen de ne bileyim yallah avustralya'ya.
  • dışkapı'yı geçip çankırı caddesi'ne girmemle hep aklıma düşer. sağımda roma hamamı, solumda pavyonlar hayret ederek caddeyi geçerim. hiç akıllarına gelir miydi acaba diye kendi kendime sorular sorarken kendimi heykelin orada bulur ve sonra hızla unuturum düşündüklerimi .
  • bir haftadır internette dolaşan trend vidyolarda kadınlar erkek arkadaşlarına veya kocalarına roma imparatorluğu'nu ne sıklıkta düşündüklerini sorup aldıkları cevaplar karşısında şok oluyorlar. çünkü bir çok erkek haftada üç dört kere, hatta bazıları her gün roma imparatorluğu'nu düşündüklerini söylüyor. kadınlar ise hayatlarında hiç akıllarına bile getirmediklerini söyleyerek şoka giriyorlar. acaba bizde de böyle midir bu? haftada 4 veya 5 kere roma imparatorluğu'nu düşünen bir erkek olarak merak ediyorum.

    bazı örnek vidyolar ama böyle yüzlercesi var

    https://vm.tiktok.com/zmjsbvtd8/
    https://vm.tiktok.com/zmjsbolcr/
    https://vm.tiktok.com/zmjssf7jb/
    https://vm.tiktok.com/zmjssqdbj/
    https://vm.tiktok.com/zmjssu9tq/
  • felsefi bir bakış açısına sahip insanlarda görülebilecek bir durum. örneğin stoacılıktan etkilenip roma'yı, marcus aurelius'u ve asil bir romalı gibi yaşamayı düşünmemek olmaz elbette. örnek;

    -ciddi bir şekilde hayata yansıyan metanetli bir romalısın
    -imparatorluklar bir günde kurulmaz
    -hayattaki pek çok zorluğun üstesinden geldikten sonra, zırhlı bir zihin edindiniz (marcus aurelius gibi)
    -etrafında her şey parçalanıyor, ama sen sağlam, sakin duruyorsun ve ilerliyorsun (muzaffer roma hükümdarları gibi)
    -insanlık cehaleti kucaklarken sen metanetli bir romalı gibi çalışıyorsun
    -roma imparatorluğu'nda yağmurlu bir gün ve öğrendiklerinizi değerlendiriyorsunuz
    -hayatın engelleriyle gerçek bir stoacı romalı gibi yüzleşirsiniz
    -sonraki adımlarını planlayan müreffeh bir romalısın
hesabın var mı? giriş yap