6 mayıs 1972

• tam 37 sene önce bugun. ne bir eksik ne bir fazla gün sayısıyla bugün.. ama o günden sonra 3 eksik.. hep eksik..
  
  bu dogal secimde bir sorun var aslinda.. yani derler ya, canlıların zekisi kalır, ortama uyum saglar ve neslini sürdürür derler ya hani, hani derler ya dinazorlar ortama uyum saglayamadı ama kuşlar sağladı ondan yok olup gitti derler ya, hani öyle savunurlar ya, degil işte öyle.. kim ödlekse, kim kahpeyse o kaliyor 20. yüzyilda ve sonrasinda.. sincaplara işlediği gibi, papaganlara işlediği gibi işlemiyor evrim insanlara.. yürekli olan, cesur olan, namerdin suratina tükürmekten cekinmeyen neslini devam ettiremiyor.. ödlekler, ödlek çocukları ve onların çocukları 3 kişi eksik dünyada yaşıyor..
• deniz gezmi$, yusuf aslan ve huseyin inan'in, uc gencecik insanin asilarak katledildigi kara gun. olayin korkunclugu, gozle gorulen kisminin yaninda genclerin ailelerine yazdiklari mektuplarla kolayca anla$ilabilir. verilen idam karari, cinayetten ba$ka bir$ey degildir.
  
  deniz gezmi$'in babasina yazdigi mektup, $oyledir;
  
  "baba,
  
  mektup elinize gecmi$ oldugu zaman aranizdan ayrilmi$ bulunuyorum. ben ne kadar "uzulmeyin" desem yine de uzuleceginizi biliyorum. fakat bu durumu metanetle kar$ilamani diliyorum. insanlar dogar, buyur, ya$ar ve olurler. onemli olan cok ya$amak degil, ya$adigi sure icinde fazla $eyler yapabilmektir. bu nedenle ben erken gitmeyi normal kar$iliyorum.
  
  ve kaldi ki benden once giden arkada$larim, hicbir zaman olum kar$isinda tereddut etmemi$lerdir. benim de etmeyecegimden $uphen olmasin.
  
  ...
  
  annemi teselli etmek sana du$uyor. kitaplarimi kucuk karde$ime birakiyorum. kendisine ozellikle tembih et. onun bilim adami olmasini istiyorum. bilimle ugrassin ve unutmasin ki bilimle ugrasmak da bir yerde insanliga hizmettir.
  
  ...
  
  yaptiklarimdan en ufak bir pi$manlik duymadigimi belirtir, seni, annemi, agabeyimi ve karde$imi devrimciligimin olanca ate$iyle kucaklarim."
  
  ve yusuf aslan, babasina yazdigi mektupta $u sozlere yer vermi$tir;
  
  "sevgili babacigim,
  
  bu mektubu aldigin zaman ben ebediyen bu dunyadan goc etmi$ olacagim. ne kadar sarsilacagini tahmin ediyorum. bir bucuk yildan beri benim yuzumden nasil uzuntu icinde oldugunuz belli. bu son olayi da metanetle kar$ilamanizi sadece dileyebiliyorum.
  
  ...
  
  elbette ki, yillarca emek verip yeti$tirdigin bir oglunun, bir gunde oldurulmesi kolay goguslenecek bir olay degildir. fakat, siz benim ne icin, kimlere kar$i mucadele verdigimi biliyorsunuz. ben, bu acidan rahat gidiyorum. sizlerin de bu bakimdan rahat ve huzur icinde oldugunuzu, olacaginizi biliyorum.
  
  ...
  
  mektubum burada biterken sizi, annemi, yucel'i, ablami, aziz agabeyi, mehtap'i hasretle kucaklarim babacigim... salicakla kalin."
• "ve cellat uyandı yatağında bir gece
  tanrım dedi bu ne zor bilmece
  öldükçe çoğalıyor adamlar
  ben tükenmekteyim öldürdükçe"
• bugün, gencecik insanları bile bile öldürdünüz.
  katil değillerdi. yüz kızartacak hiç bir şey yapmamışlardı. genceciktiler.
  sömürülmemize karşıydılar.
  sizin evlatlarınızın yaşındaydılar. bizim ülkemizin insanıydılar.
  ülkemize zarar vermeye değil, bağımsızlığımızı korumaya çalışıyorlardı.
  onursuz değillerdi, korkak değillerdi.
  koca koca adamlar toplandınız bir mecliste, ölümlerinin iyi olacağını savundunuz gencecik delikanlıların. oylama yaptınız, utanmadınız, titremedi elleriniz yukarı kalkarken.
  bile bile öldürdünüz onları.
  
  ne işe yaradı onları öldürmeniz?
  36 sene önce onları ölüme gönderen meclisin yapısı mı değişti? o üç genç asıldı da memleket mi kurtuldu?
  ellerinizi kaldırırken onların ölmesi için, hiç mi aklınıza gelmedi, 36 yıl sonra bile sizin nefessiz kalarak ölmenizi dileyecek gençler olacağı?
  prestij meselesiymiş efendim onların idamı. devlete karşı gelmişler...
  prestij dediğiniz gencecik insanların kanıyla temizleniyorsa, yoktur ki zaten.
  
  evet, onları öldürdüğünüzden beri eskisi kadar ümitli değil kimse. 80'lerden sonra hele... aferin, iyi iş çıkardınız. umutlarımız çok uzun süren bir sekteye uğradı belki ülke olarak. umutsuzluk yüzünden sürekli kaderci, dilenci, tefeci, dinci olduk. sayenizde.
  
  bu haldeki bir ülkenin gençleriyiz işte bugün. bir çoğumuz, benim de içinde olduğum, felç olmuş gibiyiz, kalkmak istiyoruz, koşmak, kaçmak bu iğrençliklerinizden.
  ama sanki yapışmışız koltuğumuza, olmuyor.
  işte bir tek buna yaradı yaptığınız darbeler, aldığınız gencecik canlar.
  tebrikler.
  ama kafa aynı kafa, yine istiyoruz daha iyi bir dünyayı. sizin pis, küflü dünyanızı yıkmayı. bir tutsa bacaklarımız, kollarımız bir kalksa...
• sevgili abilerim deniz, yusuf, huseyin
  
  abi bugun tarih 6 mayis 2010. 38 yil oldu. biliyor musunuz abi hic bir sey degismedi koca ulkede. dun trabzon fenerbahce maci vardi. insanlara para kazanan insanlar icin deliler gibi eglendiler. catilara ciktilar. kutladilar. facebook diye bir sey var artik orda bir suru girgir samata. 28 sene kupa gormemis zengin otesi insanlarin girgiri yapiliyor. 38 senelik kara bir izden konusan yok pek. bir mac icin sayfalarca yazi yaziliyor artik. bazilarinin dunya kupasi sirasinda arjantinli insalarin denize dokuldugunden haberi yok. insanlar nefes aliyor abi. akildan, cennetten bahsediliyor. dunya zaten cennet degilmiydi abi. biz yapmadik mi cehennem. simdi cennet diye dolaniyoruz. afrikada cocuklar olmek icin dogarken, ortadogu petrol icin peskes cekilirken, guneydoguda gencecik insanlar olurken. kim gidebilirki cennete. dua etmeyle, namaz kilmayla, orucla, ya da ne bileyim istavroz cikarmayla mi? tanri bu kadar basit bir sey mi abi? bilmiyorum abi kimle konussam yanlis ben oluyorum. bir seyler soyleyin.
  
  simdilerde varsa yoksa kurt sorunu. yok abi. insanlik sorunu var bizde. insan olamadik daha. darwin bastan sona yanlis. koyune yuvarlanan tasla ikiye bolunen adamlar, ayni denize baktigi halde bambaska dili konusanlar, aradan dere geciyor diye farkli bir gelenege sahip olan insanlar diyor kurt sorunu yok. aslinda kendilerine baksalar gorecekler her seyi. dunyanin her yerinde insalar var. kimse kimseye benzemiyor abi. elimden geldigince tanimiya calisiyorum onlari. taniyorum ama anlayamiyorum. meselenin aslinda cok basit olmasi mi icinden cikilmaz bir hale sokuyor her seyi. ugruna oldugunuz ulke, ne guzel ulke aslinda. 4 mevsim yasiyor. farkli farkli miliyonlarca insanla. dogusundaki esmer, egesindeki guzel, karadenizlisi sarisin. hepsi ayni dil apayri konusuyor. daha bir dil de bile anlasamiyoruz. oysa hepsi ayni dunyanin iki cesit insani: kadin ve erkek. daha cok sey var aslinda abi. ama guzel seylerde: 21. yuzyilda taksimde kutlama yapabildik nihayet.
  
  gozlerinizden opuyorum hepinizin. ozledik.
  
  6 mayis 1972 sabahi. ankara'da. 3 gencle turkiye idam edildi...o sabah gunun aydınlıgı olamamıstı. karaydı gun. kapkara. kapkaranlık.
  bir deniz odu, bir huseyin oldu, bir yusuf oldu. bir ben oldum... sizin basiniz sagolsun sevgili ulkem...
• 3 fidanın değil, bir gençliğin katledildiği; bir ülkenin yarınlarının çalındığı gündür. kapkara bir gündür hem de!
• (bkz: deniz gezmiş)(bkz: hüseyin inan)(bkz: yusuf aslan)
  37 yıl önce
  "solduruldukları"
  gün.
  unutulmasın,
  daha açacak çok tomurcuk var..
• 6 mayis 1972 sabahi. ankara. gokyuzu bulutlu. bulut kumeleri arasindan yer yer gunes isinlari suzuluyor. yasar kemal'in deyisiyle 'sari bir yagmur' yagiyor. sabahki haber bultenini dinlemeyenler, gazete saticilarinin onunde obek obek... basliklara bakip aglayanlar var...
  
  ankara'nin karsiyaka mezarliginda uc kisi daha agliyor. uc gencin babalari bunlar. buruk yurek ve titrek elleriyle kefenleri araliyorlar son kez. sirayla ogullarini opuyorlar. yanaklarindan suzulen yaslar, olu canlarin alinlarina, yuzlerine damliyor...
  
  baba yureklerini uc cana esit dagitiyorlar. ayni duygularla kucakliyorlar uc olu bedeni... mezara indiriyorlar...
  
  ogleye dogru ankara'nin kizilay meydani'ndaki cicekcide, bir genc kizin koluna iki polis giriyor. genc kiz, asilmislar icin aglama sucunu islemekten gozaltina aliniyor. ve genc kiz, deniz gezmis, yusuf aslan ve huseyin inan'in mezarina kir cicegi atmaktan sanik oluyor...
  
  (bkz: nihat behram/@hamza kara)
  
  (bkz: uc selvi/@requiem)
  
  (bkz: yort savul/@keziban)
  
  (bkz: gelmeyen bahar/@sigata)
  
  (bkz: mare nostrum/@abani)
• kendilerini "onur", "halkların kardeşliği", "sosyalizm" ve "bağımsızlık" yoluna adayan gencecik yüreklerin,
  devlet tarafından asıldığı tarih.
  
  tam 41 sene önce, bugün..
  
  denizler' in öldürüldüğü gün.
  
  insanlığın öldüğü gün.
• henüz çocukluğumuzu bile yasamamıştık. bir kadın eline değmemişti ellerimiz. bir sevgiliden mektup bile alamamıştık daha. bir gece sabaha karşı, pranga vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sehpalarına. herkes tanıktır ki korkmadık. içimiz titremedi hiç. mezar toprağı gibi taptaze, mezar taşı gibi dimdik boynumuzu uzattık yağlı kementlere...
  
  asıldık ey halkım, unutma bizi!
  
  ugur mumcu