death metal
-
her kafadan bir ses çıktığı için bu ekstrem metal konularında bazı şeyleri açıklığa kavuşturmak lazım.
- venom, mercyful fate ve celtic frost tarzı gruplar kendilerinden sonra hem death, hem black metal gruplarını, hem de düz heavy camiasını etkilemiştir. bu yüzden onları belli bir kategorizasyona sokmak oldukça zordur.
- cannibal corpse, six feet under, suffocation, cryptopsy, malevolent creation, gorguts gibi gruplar şu anki halleriyle saf death değil, sonradan kurulmuş ve death'in biraz evrim geçirmiş, hızlanmış ve iyice agresifleşmiş halidirler. o yüzden türün %100 gerçek yaratıcıları olarak sayılmamalıdırlar.
- napalm death tamamen farklı bir olaydır, nitekim grubun türü de rahatlıkla "napalm death tarzı müzik" olarak kabul edilebilir. grup resmen benzersiz kalmıştır. nitekim bugün ekstrem metal yapıyoruz diye geçinen birçok grup da napalm death'in sound'una ulaşamamaktadır.
- atheist, pestilence, lethargy, cynic tarzı progressive tabir edilen gruplar death metal'e çok şey katmış ve çeşitlilik yaratmış olsalar da türün öncüleri arasında sayılamazlar. onların yaptığı, at the gates ve meshuggah gibi grupları etkileyerek kendilerinden sonra gelenlerin yolunu açmak olmuştur.
- swedish death ise tamamen yeni bir olaydır, düz death metal'e isveç'den etnik öğeler katılmış halidir, dinlemesi zevklidir ve old school'un torunu gibi bir şeydir. nitekim biz death metal'in ne olduğunu öğrenmeye başladığımız zamanlarda ne in flames vardı ne dark tranquillity ne de opeth. bir tek entombed bilinir ve sevilirdi. bathory ve candlemass'ın türleri biraz daha farklıydı, at the gates ise sanırım daha yeni çıkmıştı. sonuçta death metal isveç'in ata müziği falan değildir, bildiğiniz devşirmedir. bu olayın dünya üzerinde tek bir merkezi ve çıkış yeri varsa o da florida'dır.
- bir de türün gerçek yaratıcıları vardır. ancak bunların çoğunun ortalıkta ancak külleri kalmıştır. ilk gerçek death metal grubu olarak kabul edilen possessed, death ve carcass dağıldığı için, morbid angel ve deicide giderek tarzlarında oynamalar yaptıkları için eski havayı yakalayacaklarına inanmak doğru olmaz; slayer, sepultura, forbidden, kreator, coroner gibi death metalin yolunu açmış ve pantera gibi bu geleneği sonradan sürdürmüş gruplar da tam olarak death metal sayılmamaktadır (gerçi 1994-95 civarında sepultura ve pantera'ya death metal de sayılır diyen oldukça büyük bir kitle olduğunu da belirteyim), sonuç olarak bu türün gerçek anlamda dünyada kalan tek büyük örneği kısa bir süre önce yeniden toplanmış ve bizi sevince boğmuştur, önlerinde saygıyla eğiliyor ve yol gösteriyoruz. (bkz: obituary) -
"lascivious legions of blasphemous ghouls" uzunlugunda bir cumleyi "hömmmööörrröööaaaah!" seklinde özetleme egiliminde olan bir cesit sarki nesretme sekli. genelde diyaframa abanmak suretiyle cikarilan homurtuyu vokal diye yutturmanin yanisira liseli genclerin buyuk cogunlukla ilk muzik gruplarini kurdugu 2 parcadan fazla soyleyemediklerini anlayınca vazgectikleri heavy metal thrash turevi. motor bozukken bu tarzda vokal yapılmasının kötü sonucları olabilmektedir. en iyi icra eden grubu her zaman için death'dir.
-
insana bazen ne kadar yalnız olduğunu hatırlatan müzik türü.
geçenlerde ben hariç hiçbir arkadaşımın metal ve/veya klasik müzik dinleyicisi olmadığını fark ettim. bu farkındalık işyerinden bir arkadaşın- ki kendisi 38 yaşında ideal bir aile babası- bana hazırladığı karışık cd ile başladı. adamda dışarıdan o mülayim duruşu ile tahmin edemeyeceğiniz sertlikte bir arşiv vardı, sağolsun benimle de paylaştı, ufkumu daha da genişletti. onun deyimi ile üçüncü gözüm açıldı.
onun verdiği gruplardan bir tanesine hasta oldum ve bu müthiş deneyimi, karşılaştığım bu dahi çocukları hiçbir arkadaşım ile paylaşamayacağım gerçeği ile yüz yüze geldim.
grup the black dahlia murder, türü melodic death metal. grup ismini çoğunuzun bildiği ünlü holywood oyuncusu elizabeth short'un asla çözülemeyen esrarengiz cinayetinden almış. gençler bildiğin dahi ancak öküzlemesine brutal vokali ile grubu dinlemek ve keşfetmek için zamana ihtiyaç var, sabırlı olmalısınız. sabrımın karşılığını alıp bu grubun tüm şarkılarından ve albümlerinden müthiş bir keyif alınca haliyle insanlarla paylaşmak istedim ve bu farkındalık durumu ile karşılaştım. death metal dinleyen arkadaşım yoktu.
bu durum ludwig van beethoven, sergei rachmaninoff ve frederic chopin için de geçerliydi. taparcasına sevdiğim bu adamların eserlerini dinlerken yalnızdım. klasik müzik adına çağımızda deneyselliği ile örnek gösterebileceğim bear mccreary'i dinlerken de öyle.
peki yalnız kalmadığım müzik türleri nelerdi. en başta rock, sonrasında blues. bu gamları genelde birbirinin neredeyse aynısı olan bu müzik türlerine insanlar ölürken, biterken, benim müziğim yalnızları oynuyordu. ( total insan popülasyonunu göz önüne alınınca gelinen sonuç )
pop, rock ve rock n roll'un babası blues'u ele alalım. birleşik devletlerde siyah müzisyenlerin kendi halk müziklerini modern enstrümanlarla icra etmeye başlamaları ile birlikte ortaya çıkmış bir müzik türü. jazz'ın da hikayesi çok farklı değil.
karşımızda duran gerçek şu an dinlediğimiz popüler müzik türlerinin kökeninin afrika olduğunu gösteriyor. çok öngörülebilir, kalıplara boğulmuş, yaratıcılığı ve hayal gücü sınırlı türler. elbette ki zenci kardeşlerim müzik ve spor da çok yetenekliler ama geçtiğimiz yüzyılda yaptığımız gibi tüm dünya müziğini onların kalıplarıyla sınırlamaya ne gerek var.
afrika ekolünün karşısında ise sadece avrupanın klasik müziği var ki bu da iki evreye ayrılır. afrika müziği gibi kalıplı olan klasik çağ ( beethoven öncesi ), sıradışı herşeyin olabileceği, yaratıcılığın sonsuza gittiği romantik çağ ( beethoven sonrası ).
işte metal müzik de özellikle death metal bu noktada beethoven'in eski klasik müziğin kalıplarını dağıtması gibi şu an rock'ın, pop'un, blues'un kalıplarını eziyor. beklenmeyen, öngörülemeyen, sert ve aykırı müziği yaratıyor. gamlar, riff'ler ve vokal kural dinlemiyor. eh vokal kural dinlemeyince de brutal oluyor, kafa ütülüyor ama türe yakışıyor. konu açılmışken halk dilinde "böğüren" vokalistlerin bir çoğunun zaten çok iyi clean vokalleri var, tercih meselesi hepsi bu. bu müzik yaratıcılıkta sonsuza gidiyor dinleyeni mest ediyor, müziğin kurallarını ters yüz ediyor ve ettikçe yalnızlaşıyor.
rock'ın da aslında 90'ların başında bu kalıpları aşması için bir şansı olmuştu. nirvana. bu şansı ve kurt cobain'i kaçırdı. -
genel tanımıyla agresif, sert ve hızlı bir metal müzik alt türüdür.
fakat death metal grupları her şarkılarında 350 bpm taka tuka gitmezler, böyle bir genelleme de yapılamaz.
neredeyse 25 senedir var olan ve kendi içinden başka alt türlerin çıkmasını sağlamış bir müzik türünü bu kadar kolay harcamayınız.
şarkılar çok hızlı ve pata küte mi? o zaman brutal death metal ve ya technical death metal yapan grupları dinlemeyin. grindcore sularına asla ve asla girmeyin. progressive death metal gruplarına bakın, blackened death metal gruplarına bakın. daha ağır ve yavaş şeyler istiyorsanız doom/death metal sularına açılın. "death metal olsun ama kolay dinlensin." diyorsanız melodic death metal gruplarına takılın. tuhaf füzyonları merak ediyorsanız death'n'roll yapan grupları inceleyin, symphonic death metal olarak görülebilecek grupları takip edin. ekşici dilinden anlatmak gerekirse atmosferik yarrak metal takılın yani...
bu müziğin belli karakteristikleri vardır. thrash metal temelini alıp, daha agresif, hızlı ve aşırı bir müzikal yapıyla icra eder. brutal vokal, death metal'in kimliği gibidir; john tardy, mikael stanne, mikael akerfeldt gibi efsane brutal vokal yapan isimler vardır. fakat her grup, her şarkısında aynı müzikal yapıyı sunmaz. önyargılarınızı bırakarak dinlemeniz lazım. death metal yeri geldi mi duygularınızla oynayabilir, hiç beklemediğiniz grupların şarkılarında efsane kısımlar duyar, şok olduğunuzla kalırsınız.
büyük usta serdar ortaç'ın dediği gibi; binlerce death metal grubu var. inceleyin, araştırın. illa ki zevkinize uygun gruplar ve ya şarkılar çıkacaktır. olmuyorsa da yapacak bir şey yok, demek ki aşırı tarzlar size göre değil. bu durum da death metal'i kötü bir tür ya da müzikle alakası olmayan bir oluşum olarak göstermez. -
-
-
baterinin aynı anda vurulabilecek tüm parçalarına, allah yarattı demeyip, vuran insan evlatları olmasa, thrash metal ile kafa kafaya oynayabilecek müzik türüdür.
dinlenesi örnekleri: death, obituary, nocturnus, theory in practice, atheist, carcass, pestilence, monstrosity, bolt thrower, benediction, nile... -
müzik otoritelerince ayrıca brutal olmayan death metal diye bir türünün var olduğunun sanıldığı müzik türü.
-
hazır ofiste boş oturuyorken en sevdiğim death metal albümlerinin sırasız listesini yapayım dedim. ileride değişiklik yapma hakkım saklıdır.
entombed - left hand path
benighted - asylum cave
dismember - massive killing capacity
morbid angel - altars of madness
at the gates - slaughter of the soul
burial invocation - rituals of the grotesque
gorefest - la muerte
gorguts - colored sands
bolt thrower - those once loyal
sepultura - morbid visions
terrorizer - world downfall
paradise lost - the plague within
asphyx - deathhammer
decapitated - winds of creation
gojira - from mars to sirius
dead congregation - graves of the archangels
the black dahlia murder - nocturnal
bloodbath - nightmares made flesh
edit
kıyamayıp listeye sonradan dahil ettiklerim:
death - spiritual healing
vomitory - terrorize brutalize sodomize
obituary - world demise
pestilence - consuming impulse
benediction - transcend the rubicon
carcass - surgical steel -
hangi özel ismi arasam
" 32. ayrıca bi death metal grubu "
sadfdfs , 07.32.1947
şeklinde karşıma çıkan müzik olgusu . siz siz olun death metal grubu kurarsanız özel isim koymayın mkhpmfg falan koyun
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap