zümrüdüanka

• evvel zaman içinde elbette ki bir kuş varmış... bu bir kuş, gücü, saf olmayı, sadakati, o da yetmedi, zerafeti, bir de üstüne hakkaniyeti temsil edermiş...
  
  bu güce kafayı takan bir kral, yanlışlara göğüs gerip, idealistliğe yelken açarak bu kuşu ele geçirmiş... sonra bu kral bir gün badmington oynarken tefekküre denk düşmüş... içten içe demiş ki: "ben bu kuşu öldürende, güç bende artık, artık kimse onu ele geçirip bu ortamları benden alamaz"... neyse, sen tut bu kuşu yak... derler ki: zümrüt-ü anka yanmış yanmasına da küllerinden yeniden canlanmış ve ölümsüz oluvermiş brebey... bundan böyle de onu ele geçirmek isteyenler ateşle sınav edilirlermiş...
  
  ne zaman hayvanat bahçesinde dere otu uzatsam, çeşitli yerlerimde ateşler olur, yanmalar olur, bırakır, hindiye, ibibiğe giderim.