gurbet kuşları

• bazı replikleri ve monologları oldukça güldüren bir filmdir de ayrıca... tastamam yazdığım gibi olmasa da yaklaşık şöyle :
  - (göç eden ailenin abileri tarafından üstüne titrenen kızı (filiz akın) süslenip püslenip merdivenleri tıngır mıngır inerken) "abime söz vermiştim, orhan'ı bir daha görmeyecektim. ama ne yapayım orhan'a daha önce söz vermiştim"
  - (kız kardeşini köyde yaşarlarken evden kaçan komşu kız gibi olmasın diye uyarıp duran abi (ayhan ışık) istanbul'a gelir gelmez edindiği sevgili ile konuşmaktadır) " `-` ben hep istanbullu bir sevgilim olmasını hayal etmiştim biliyor musun? `+` ama ben istanbullu değilim ki! ben maraşlıyım (maraş olmaya(da)bilir izleyeli epey oldu karıştırıyor olabilirim.. neyse burdaki komedi zaten hatunun nereli olduğu değil elemanın kızkardeşine ibret verdiği kaçan komşu kızı olmasıdır)...
  
  gurbet kuşları'nı çok sevmiştim... trajikomik bir göç öyküsü olduğunu düşünüyorum...
  
  edit: oyuncuları karıştırmış olma ihtimalim yüksektir kaale almayınız... sanırım hatırımda böyle kaldığı için dokunmak istemiyorum bu surete...