popülerlik

• bakın, benim güzel olduğu için çok kişi tarafından sevilen şeylerle derdim yok. benim derdim, çok kişi sevdiği için diğerlerinin de sevdiği şeylerle.
  
  öyle bir hal aldık ki; bir şeyi popülerse seviyoruz, değilse -belki de aslında sevebilecek olmamıza rağmen- sevmiyoruz. ya da popülere karşı olan bir diğer grup tersini yapıyor; popüler olduğu için -belki de sevebilecek olmasına rağmen- sevmiyor. fakat konumuz onlar değil şu anda, onlar daha makul.
  
  bakın, hepiniz birer karaktersiniz. dünyanın en saçma cümlesini kurmuş olsam da bu cümlenin buraya uygun olması daha saçma geliyor ve gerçekten üzücü. birer bireysiniz. çevrenizdekilere göre yaşamanıza gerek yok her zaman. inanılmaz farklı da olmak zorunda değilsiniz ama birileri bir şeyleri seviyor diye sevmeniz gerekmiyor. ciddiyim.
  
  ne giydiğiniz, ne izlediğiniz, ne dinlediğiniz, nereye gittiğiniz ve hatta ne yediğiniz bile çevreye göre. ne seviliyorsa, ne takdir ediliyorsa, ne sizi daha ön plana çıkartacaksa. sosyal medyada gösteriş yapıp "ben de abc plajındayım", "ben de tırtıklı yılan balığı yiyorum", "ben de xyz markasından giyiniyorum" diye sergilediğinizde aldığınız beğeniler neden bu kadar önemli mesela?
  
  tamam bir noktada ön planda olmak anlaşılabilir. fakat bunu herkesin yaptığı şeylere göre değil de, kendi zevklerinizin peşinden giderek yapsanız? farklı olmaya da kasmadan, gerçekten sevdiğiniz şeyleri yaparak daha mutlu olamaz mısınız? neden mutlu olmanız için insanların onayına ihtiyaç duyuyorsunuz?
  
  popülerlik kötü bir şey değil, insanları karaktersizleştirmesi kötü. hazıra konmak gibi biraz, artık zevklerimiz yok, benliğimiz yok, birçoğumuz böyle. seveceksin denileni seviyoruz. sürü psikolojisi gibi, sevilen şeyi seviyoruz. sevilen şeyler gibi olmak istiyoruz, buna çabalıyoruz. istediğimiz gibi olmak için değil. çok köreldik; bu kadar sosyal, teknolojik açıdan gelişmiş, her şeye ulaşabileceğimiz ve kendimizi geliştirebileceğimiz bir çağda bu kadar boş insanlara dönüşmek bana biraz ironik geliyor.