almanya'da hitler varsa bizim de atatürk'ümüz var

• kimsenin ciddiye almadığı bir adamın ciddiye alınmayacak bir demeci. bu demeci eğer ne bileyim oktay ekşi, efendime söyleyeyim her ne kadar sevmesem de attila ilhan vesaire verse bir anlamı olurdu. çünkü bu insanlar politika alanında sözü dinlenen, bu konuda uzmanlaşmış kişiler. lakin ününü sesiyle kazanmış bir adamın tarih konusunda bilgili olup olmaması bir parametredir sadece. bu adamı düne kadar her şeyi bilen çok aydın bir şahsiyet olduğu için mi tanıyorduk? hayır, kime sorsan bu adamın fikirleriyle pek ilgilenmediğini söyleyecektir. o zaman şu anda görüşümüzde bir şey değişmedi sadece tepki gösteresimiz gelmiş. bu adam atatürk'ü anlatıldığı kadar, hitler'i duyulduğu kadar bilen bir kişizade iken başka bir açıklama sürpriz olurdu. yoksa adam kürt olduğundan böyle demiş, aslında mesaj veriyormuş, çok büyük oyunlara aletmiş... allah aşkına buna gerçekten inanmak ne derece mümkün yahu? kaldı ki bu adam buraları okuyup "çok tepki çektim madem susayım" bile diyecek değil, nedir bu canhıraş, bu telaş? adamı eleştirmek kesinlikle gerekli, ama kendimizi kaybetmenin lüzumu yok.
  
  düzeltilmesi gereken bir başka nokta atatürk'ün de açık bir şekilde diktatör olduğudur. onun seçimle başa gelmiş olması bu durumu pek değiştirmez, yeni rejimi kurma çalışmalarındaki uzak ara liderliği onu öyle bir noktaya getirmiş, bugün asla kabul edilemeyecek yetkilerle donatmıştır, iyi de etmiştir. kaldı ki hitler de halk desteğiyle iktidara gelmiştir. her büyük, ve özellikle kurucu, liderde görülen bir durumdur bu zaten. o yüzden hitler ve atatürk arasındaki fark yöntemlerde, fikirlerde, amaçlarda ve sonuçlardadır. yoksa hangisinin sıfatının ne olduğu, en azından benim gözümde, zerre önem taşımamaktadır.
  
  ayrıca bu demecin yayınlanmaması gerektiğini düşünen arkadaşlarıma öpücükler dağıtıyorum. hani basın özgürlüğü? basın özgürlüğü bir tek beğenilen demeçlere ve haberlere yer verilmesi demek değildi yanlış hatırlamıyorsam. kimseyi açık bir şekilde şiddete kışkırtan bir ifade yokken bunu yasaklamak faşizan bir hareketten ibarettir. "yeni okumaya başlamış bir çocuk okursa, benden farklı bir fikre sahip olursa ve ben bir yetişkin olarak o çocuğu ikna edecek yetiye sahip değilsem" gibi bir endişe ise kişisel bir mevzudur, ayrıdır, basını da ilgilendirmek zorunda değildir.